استاد مرتضی مطهری مفسر قرآن، فیلسوف، متکلم، عضو هیئت موتلفه اسلامی و از نظریه‌پردازان نظام جمهوری اسلامی ایران بود. ایشان از بزرگترین شاگردان علامه طباطبایی بودند و در کلاسهای فلسفه علامه شرکتی فعال داشتند. این کلاسها بعدها به تدوین کتاب اصول «فلسفه و روش رئالیسم» منجر شد که تأثیر بسیار زیادی در تعدیل فضای فکری_فلسفی کشور که تا حد زیادی در قبضه تفکرات کمونیستی بود، داشت. استاد مطهری علاوه بر آنکه جزو حلقه اصلی تدونگر این کتاب بودند، شرح مبسوطی بر این کتاب ارائه کرده اند. شهید مطهری به دلیل اختلافاتی که بین آیت الله بروجردی و علامه طباطبایی بر سر تدریس فلسفه در حوزه قم به وجود آمد، مجبور به مهاجرت به شهر تهران و تدریس فلسفه در دانشگاه تهران شدند. ایشان علیرغم مخالفت با رژیم شاه، به عضویت انجمن سلطنتی فلسفه درآمدند، زیرا این انجمن را بهترین پایگاه برای دفاع از کیان فلسفه اسلامی تشخیص داده بودند. استاد مطهری علاوه بر تدریس در دانشگاه تهران، از بنیانگذاران حسینیه ارشاد بودند که نقش بسیار بزرگی در هدایت فکری نسل جوان آن روز، به خصوص دانشجویان جوان، داشت؛ البته حضور ایشان در حسینیه ارشاد حدود سه سال بیشتر دوام نیاورد و به دلیل اختلافاتی که با هیأت امنای حسینیه و دکتر علی شریعتی پیدا کرده بودند، همکاری خود را با این حسینیه قطع کردند. استاد مطهری به دلیل ایراد سخنرانی های روشنگر و انقلابی، از سوی رژیم شاه مدتی ممنوع المنبر شدند و حتی مدتی به زندان افتادند. شهید مطهری بعد از انقلاب از سوی امام خمینی به ریاست شورای انقلاب منصوب شدند. اما افسوس که آفتاب پر فروغ عمر ایشان کمی پس از انقلاب توسط گروه فرقان به خاموشی گرایید. امام خمینی علاقه زیادی به وی داشتند، تا بدانجا که بعد از شهادتش فرمودند: «مطهری پاره تن اسلام بود.» . شهید مطهری به دلیل تلاش خستگی ناپذیر در مبارزه فکری و علمی با تفکرات ضد اسلامی در ادبیات دانشجویان انقلابی پیرو خط امام به «معلم شهید» مشهور شدند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: